De mensen

Het wordt hoog tijd voor een karakterschets van de mensen die op dit moment leer kennen. Om te beginnen mijn huisgenootjes.

Brilsmurfin
Erika (21) studeert rechten in Brazilië en is het best te omschrijven als ‘wijsneus’ en ‘kletskous’. Dodelijke combinatie. Ze is van het soort praters bij wie je kan weglopen, die vervolgens stoïcijns door blijft praten. De vrouwelijke variant van brilsmurf. Ik denk dat ik dus van geluk mag spreken dat ik haar uitsluitend ’s avonds tegen het lijf loop. Julia (zie hieronder) daarentegen (het arme schaap) volgt samen met haar lessen. Daar schijnt ze ook iedereen op de zenuwen te werken. Bovendien is ze nogal open en vrij. Ze vertelt schaamteloos dat ze haar borsten heeft laten vergroten en deelt ieder lichamelijk ongemak met ons. Ik denk dat ze vroeger als kind ook dat meisje met dat jurkje was dat doodleuk aan iedereen haar nieuwe onderbroek liet zijn.

Maria
Julia (20) is een lief Duits klein meisje en zo bleu als ze ze maken. Ze woont nog bij haar ouders en is nog niet zoveel gewend. Ze vindt dingen snel vies, raar en eng maar blijft altijd netjes. Ze doet me denken aan Maria van “The sound of Music”. Feitelijk laat ik haar nu kennis maken met de wereld die ‘op jezelf wonen’ heet. Ik leg haar bijvoorbeeld uit hoe de douche werkt, hoe je een gasfornuis moet bedienen (dat is natuurlijk ook lastig als je bent opgegroeid met inductie), hoe je moet afwassen met een heuse afwasborstel (het is je moeder niet!) en hoe je (pasta) moet koken. Soms zet ik haar een wijntje voor om te proeven en soms neem ik haar mee voor een drankje in de stad.

Het huisspook
Jekatharina (“Kate”) (21) is ons Russische huisspook; je weet dat ze er woont maar je ziet haar nooit. Eerst dacht ik dat ze ergens een chronisch slaaptekort had opgelopen omdat ze rustig tot 16:00 uur kon slapen, maar nu begrijp ik dat haar bioritme gewoon gespiegeld is aan dat van ieder normaal mens. Overdag naar school gaan is dus ook vrij lastig voor haar. Bovendien is ze niet echt het zonnetje in huis. Behalve dat het dus praktisch vrij onmogelijk is om een keer een leuk gesprekje met haar aan te gaan is het dus ook niet bijzonder aanlokkelijk.

De mensen met wie ik het meeste optrek zitten in mijn klas namelijk: Pernille, Julius en Christian.

My BFF
Pernille komt uit Denemarken is 26 en studeert kunstgeschiedenis. Ze gaat stage lopen in Rome volgt daarom 2 weken een talencursus. Bij binnenkomst dacht ik dat ze Nederlandse was (ze zou er in ieder geval prima voor door kunnen gaan) maar dat was ze dus niet. Pernille is gewoon leuk. Ik zou in Nederland ook zo vriendinnetjes met haar kunnen zijn. Gister zei ze dat Maar ze vermaakt zich dusdanig goed op school dat ze misschien er nog een weekje aan vast gaat plakken (jeej!).

The tourguide
Julius is 24 komt uit Noorwegen, studeert rechten, is hier ook voor 3 weken en gaat hierna een half jaar in Milaan studeren. Het toeval wil dat Julius vice-president van de Noorse AS Roma fanclub is. Ik vraag me af wat hem deed bewegen om fan van AS Roma te worden, maar misschien heeft het te maken met een gebrek aan fatsoenlijke Noorse clubs (of misschien gewoon omdat het kan). Hij is een wandelende voetbal encyclopedie die gespecialiseerd is in AS Roma. Zijn fascinatie voor voetbal en AS Roma gaat gepaard met een fascinatie voor Rome en Italië in het algemeen. Daarbij komt dat hij met een aantal ‘fanclubweekenden’ diverse malen in Rome is geweest. Ofwel hij kent iedere piazza in Rome en deelt graag (gevraagd en ongevraagd) zijn kennis.

Het komt er op neer dat hij Pernille en mij als een ware tourguide door Rome loodst. Het is onze taak om gedwee achter onze akela aan te hobbelen en geïnteresseerd te kijken en te luisteren naar alles wat hij ons aanwijst en vertelt. In return verblijden we Julius met onze sprankelende aanwezigheid en geven we hem een (verbale) aai over z’n bol als hij ons de zoveelste AS Roma winkel in sleurt en vol trots het shirt laat zien dat hij wil gaan kopen (vervolgens liggen we in een deuk als hij de winkelbediende vervolgens met een ‘Forza Roma!’ gedag zegt).

Jerommeke
Vaak sluit ook Christian de Zwitserse huisgenoot van Julius aan. Christian is een rustige goedaardige jongen en hij is in Rome voor zijn studie en zijn werk. Hij is restaurateur en is gespecialiseerd in fresco’s (ik geloof dat je in Rome dan wel aan het goede adres bent). Christian is van het soort dat weinig praat maar de dingen die hij zegt kloppen of zijn grappig. Nou praat hij ook niet zoveel omdat hij niet zo goed Engels kan. Qua doen en laten dus een ware Jerommeke (steady as a rock en sharp as a raisor).