Delaware

Omdat ik de afgelopen week alleen maar heel hard aan de studie ben geweest (nee, ECHT waar) deze keer geen spectaculaire verhalen/foto's van Canada. Voor geweldige foto's en verhalen stuur ik iedereen dus graag door naar www.coenenmichelle.waarbenjij.nu want daar gebeurt tenminste ECHT wat.

Anyways, wat misschien wel leuk is om te vertellen is waar ik al deze tijd eigenlijk woon. Ik woon op een kamertje in Daleware Hall een residence op de campus. En hoewel het niets vergeleken is bij de avonturen van mijn lieve broer en (nep)zus, hier gebeuren ook genoeg hilarische dingen.

Delaware heeft 4 floors, 4 wings en ongeveer 20 kamers per wing. (single + double) In Delaware (en residences in het algemeen) wonen vooral eerstejaars studenten. In Nederland is het alom bekend dat als je gaat studeren er een 'nieuwe fase aanbreekt'. Hier niet. Hier mag je nog twee jaar doorpuberen totdat je ECHT geen tiener meer bent. Back to high school dus. Dit betekent dat ieder meisje op mijn vloer met volle overgave participeert in de continu gehouden schoonheidscontest (joggingbroek, laarzen, celebrity haircut)en iedere kerel vastgeroest zit aan zijn PC omdat spelletjes, msn en films nog steeds leuker zijn dan college.

Helemaal briljant is dat de
'ontdekkingsfase' hier iets later begint dan in Nederland. Iedereen leert dus nu pas blowen en drinken. Delaware heeft zelfs een eigen 'huis-farmacist' in de vorm van Abudi. Abudi (A-BOE-DIE) is een kerel die net zo Arabisch is als zijn naam klinkt. Hij studeert iets van medische biologie en hij is vooral erg geinteresseerd in schimmels en planten. (lees paddo's en hennep). Hij heeft dus de wereld aan drugs op zijn kamer waar hij ook zelf rijkelijk gebruik van maakt. Toch is het eigenlijk een hele aardige kerel en Barbara en ik noemen hem dan ook liefkozend abu-dabhi.

Het idee van sex is misschien al wel wat eerder bij onze tieners doorgedrongen gezien het feit dat iedere snoepautomaat in het gebouw ook de optie: condooms, kent. (maar dit zijn puur mijn gedachtes uiteraard) In deze ontdekkingsfase gaat er natuurlijk heel wat fout en dat zijn dan weer mooie verhalen voor mij om te vertellen. Bijvoorbeeld dat laatst iemand de gang had ondergekotst na een avondje stappen.......
of dat vorige maand iedereen (lees HEEL Delaware) om drie uur 's nachts (ja inderdaad DRIE UUR 'S NACHTS) uit zijn bed geloeid werd door het brandalarm. De week daarna werd de gehele Noord-Oost vleugel, 3e verdieping met de rug aangekeken omdat iemand van hun vloer een prullebak in de hens had gezet waardoor heel Delaware een half uur lang in de kou (het was toen nog min 16 's nachts) had gestaan.....
of dat er elke nacht om drie uur wel iemand dronken de gang op komt lallen......
of dat er op 1 april aan iedere deur een ballon hing die, wanneer de deur open gedaan werd, tegen een punaise in het plafond gedrukt werd.....
Hilariteit alom dus.

Wat ook wel noemens waardig is, is dat Delaware door een linkshandig persoon is gebouwd. Lijkt geen probleem, is het ook niet, maar het is wel raar. Want dit betekend dus dat alle deuren aan de andere kant opengaan (verwacht je de knop links dan zit'ie rechts en andersom), dat alle trappen de andere kant op wentelen en dat sloten naar links open gaan. Heel erg raar dus.

Ook grapppig was, dat we laatst met Pasen een heuse 'Easter-Egg Hunt' hadden door heel Delaware. Wat een feest. De eieren waren een paar uur voor de start al verstopt en om vuil spel niet in de hand te spelen waren alle eieren genummerd en werd vermeld waar ze lagen. 10 minuten voor de start werden alle eieren gecontroleerd en werden de missende eieren bestempeld als illigaal (de zogenaamde 'dirty eggs') Een water dicht plan zou je denken. Het ging alleen fout toen de organisatie vertelde dat er 'dirty eggs' waren en later ook welke nummers dat waren (92,93,32) Gevolg was dat er dus vals gespeeld werd bij het leven alleen mijn vloer had natuurlijk een voordeel met het feit dat ze een echte Beukenkamp in de gelederen hadden. (nr 92,93 waren plotsklaps verdwenen en er waren opeens twee eieren met nummer 9 en 3 en nr 32 werd bij de tegenstander gedumpt). De chocolade ging dus naar onze vloer. Hmmmmmmmm......

Nogmaals super spannende dingen heb ik deze week niet meegemaakt, maar daarvoor verwijs ik iedereen graag door naar Coen en Mies.